بررسی اثر بازشو بر رفتار دیافراگم‎های مرکب فولادی- بتنی در سازه‎های فولادی کوتاه مرتبه

دیافراگم‎های کف، علاوه بر تحمل بارهای ثقلی و انتقال این بارها به اعضای قائم سازه‎ای، وظیفه‏ی جمع‎آوری نیروهای جانبی و توزیع آن‎ها بین سامانه مقاوم جانبی را بر عهده دارند. بنابراین درک رفتار درون‎صفحه‎ای دیافراگم‎ها برای تحلیل و طراحی سازه‎ و هم‏چنین به‏دست آوردن عملکرد بهینه‎ی لرزه‎ای دارای اهمیت است. به‏این منظور در این مقاله، برای بررسی اثر بازشو بر رفتار دیافراگم‏های مرکب فولادی – بتنی در سازه‏های فولادی کوتاه‏مرتبه، سازه‎های فولادی از یک تا شش طبقه، با نسبت‎های ابعادی 1، 3 و 5 و سطوح مختلف بازشو توسط نرم‎افزار ETABS طراحی شده‎اند. پس از تحلیل دینامیکی طیفی، نتایج حاصل نشان می‏دهند که در سازه‏های مورد مطالعه فرض صلب بودن دیافراگم، به‏ویژه در طبقات پایینی، تا حدودی نامناسب به نظر می‏رسد و در سازه‏های با نسبت‏های ابعادی 1، 3 و 5 به‏ترتیب طبقات اول، اول و دوم، و اول الی چهارم به‏صورت انعطاف‏پذیر عمل می‏نمایند. هم‏چنین دیافراگم‏های دارای سطح مشارکت بین 20 الی 50 درصد بازشو، انعطاف‏پذیری بیش از حد انتظاری نشان می‏دهند و در صورت وجود بازشوهای با مساحت بیش از 20 درصد سطح دیافراگم، بسامد سازه‎ها به‏صورت چشم‏گیری افزایش یافته و لزوم تفکیک سازه را به چند بخش ایجاب می‏نماید.